Bağ bozumu gezilerini seviyorum. Üzümlerle ve asmaların arasında vakit geçirmek ve o üzümlerden elde edilen şarapları tatmak hoşuma gidiyor.

Elazığ daha önce hiç gitmediğim bir şehirdi. Bir sebeple hiç yolum düşmemişti.

Elazığ

Bağ bozumu için Kayra’dan teklif gelince memnun oldum çünkü bu vesile ile bu güzel Anadolu şehrini de görmüş olacaktım. Gerçi bağ ziyareti, şarap üretim gezisi ve erken saatte uçuş derken yorulup boş vaktimi otelde dinlenerek geçirmiş olsam da şehrin gastronomisi hakkında epey bir fikir sahibi oldum diyebilirim.

Elazığ uçusu İstanbul’dan her sabah 5te düzenleniyor. Oldukça erken bir saat. 4.00da havaalanında olmak için 3 buçukta evden çıkmak gerekiyor. Yani epey yorucu.

6.30 gibi vardığımız Elazığ’da doğruca Alpagut bağlarına gittik. Burada yerel ürünlerle bağların içinde nefis bir kahvaltı yaptık. Alpagut Ermenice güneşli demekmiş. Burada Öküzgözü üzümleri yetiştiriyor Kayra. Eylül 20’den sonra üzümler toplanarak üretim merkezine götürülüyor.

Kahvaltıda bize Elazığ’ın değerli öğretmenlerinden Burhan Bey de eşlik etti. Bize tek tek yediğimiz yöresel ürünlerden bahsetti. Patila, rulo şeklinde bir çeşit gözleme. Patatesli ve peynirlisini denedik. Çok lezzetliydi. Elazığ’ın yeşil biberi çok meşhurmuş. Onlar biberi beyaz olarak adlandırıyorlarmış. Kahvaltıda hem kızartmasını hem de kayganasını denedik. Gerçekten dedikleri kadar lezzetli biberler.

Lor piyazı, girit ezmesi misali baharatlarla aromalandırılmış bir peynir ezmesi. Yoğurt kaymağı, Elazığ tulumu ve beyaz peyniri, kayısı pekmezi, bal, çilek reçeli, Elazığ sucuğu ve ev böreği diğer denediğimiz yöresel lezzetlerdendi.

Kahvaltının ardından şarap üretim fabrikasına gittik. Burada üzümlerin ayıklanıp, saplarından ayrılıp, çatlatılarak, şira olmak üzere tanklara konulması ardından maya eklenerek fermente edilmesi, sonrasında beyaz,  rose ve kırmızı olarak ayrılması ve en sonunda ise şişelenmesi süreçlerini yakından izledik.

Sonrasında ise Kayra’nın birbirinden leziz beyaz ve kırmızı şaraplarıyla Ayça Budak anlatımıyla bir tadım gerçekleştirdik.

Tadımın ardından öğle yemeğine geçtik. Elazığlı kadınlarca hazırlanan ve yalnızca evlerde bulunabilen yemeklerden oluşan bir menü hazırlanmıştı. Hatta hazırlayanlardan biri de Burhan beyin eşiymiş.

Menüde soğuk ayran aşı çorbası, kavurmalı saç böreği, kofik adlı kuru patlıcan ve biber dolması, dilim dolma, içli köfte ve tavuk üfeleme adlı yemekler vardı.

Özellikle dilim dolma ve tavuk üfeleme çok hoşuma giden lezzetler oldu. Dilim dolma, patlican şeritlerinin içine kıyma konulup minik parçalar şeklinde sarılmasıyla yapılıyormuş. Tavuk üfeleme (ovalama) ise  tereyağ içinde bekletilen kızarmış tavuğun, sacda yapılan ufalanmış yufka kavrulması ile yapılıyor. Pilava benziyor. Ben çok beğendim. Bu arada dikkat ettiyseniz hamur işeri ve et çok fazla Elazığ mutfağında. Akşam yemeğinde et ağırlıklı bir menü bizi bekliyordu.

Yemekten sonra zamanı dediğim gibi otelde dinlenerek geçirdik. Bazılarımız şehri gezdiler ama ben çok yorgundum ve ertesi gün de Antep’e gideceğim için dinlenmeyi tercih ettim.

Yemeği konakladığımız Dedeman Park otelde yedik. Menüde Harput çorbası, söğürme, tezgahaltı adlı yemek ve kuzu kaburga dolması vardı.

Harput çorbası patatesli, safranlı çok leziz bir çorba. Tezgah altı adlı yemek ise aslında kuzu incik. Kızartılmış biber ile tatlandırılmış. Bu yemek lokantalarda gerçekten tezgah altında satılırmış. Çünkü pahalı bir yemekmiş ve herkesin almaya gücü yetmediği içip görünür yerde değil tezgah altında tutulurmuş. Böylece alamayanların canının çekmemesi amaçlanırmış. Makbul olanı çatal değince dağılmasıymış. Gerçekten de öyleydi. Enfes bir etti.

Kaburga dolması otelin şefinin spesyallerindenmiş. O da bir showla sunuldu. O kadar çok yemek olunca zorlandım kaburgayı yerken ama tadı inanılmazdı.

Tüm yemeklerimizde Kayra’nın yemeklerle eşleştirilmiş şaraplarından tattık. Beyazda Chardonnay Allure, rosede kalecik karası Terra ve kırmızıda ise favorim Versus Alpagut Öküzgözü oldu.